περιβλεπτότης

-τητος, ἡ, ΜΑ [περίβλεπτος]

1. η ιδιότητα τού περίβλεπτου, το να είναι κανείς ή κάτι περιφανής/ές

2. (στο Βυζάντιο) (ως τιμητικός τίτλος) εξοχότητα.